Ve
Bu Sevgi Sevgi Değil…
Sevdâ güvercinine, kanat çýrpmak için can
Olamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Nazlý yârin kalbine, tarifsiz bir heyecan
Salamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Belki tatlý bir gülüþ, belki derin bir bakýþ,
Olmalý bir þekilde, sevilen kalbe akýþ.
Hasretin arasýndan, vuslat yurduna çýkýþ
Bulamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Yalnýzlýk ayazýna, gürleyen ateþ gibi,
Kara alýn yazýna, parlayan güneþ gibi,
Yârin nazlý özüne, özlenen bir eþ gibi
Dolamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Ne çýkar, yansa seven, güzel yârim var deyi,
Ýndirmedikçe cânân, hicran denen perdeyi.
Yârin rûhunu saran, þüphe denilen þeyi
Silemiyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Herkes bilir elbette, suçu bahta atmayý,
Hakkýn lütfu sevgiye, kuru öfke katmayý.
Ne edip sevgiliyi, bir gün ikna etmeyi
Bilemiyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Faydasý yok yermenin, yâri boþu boþuna,
Onun ne suçu var ki, gitmediysen hoþuna.
En sonunda kendini, Hakkýn sabýr taþýna
Çalamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Hep hakikat olmazmýþ, sevdâ denilen rüyâ,
Er ya da geç düþermiþ, bazý dilekler suya.
Son nefesine kadar, deliksiz bir uykuya
Dalamýyorsa eðer, bu sevgi, sevgi deðil!
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.