DİKENLİ TELLER

Derdimi çeken YÂR’im yine tükendi gücüm,
Rahmetini umarak çar naçar kapýndayým.
Telâþým kendim deðil , o yüzden dinmez acým,
Dünyayý hiçe sayan kullara veryansýným..

Mýsýr’a sultan olsa gözü doymak bilmeyen,
Tâli yola alýþýk , iþi hiç rast gelmeyen,
Doluya koysa almaz, boþlarýysa dolmayan,
Haram lokmayla doyan kullara veryansýným.

Keser gibi hep bana, bir kere de sen demez.
Hamurumuz ayný da, farkýmýz desen demez.
Uyalým rýza ile Hakk’týr son kesen demez.,
Ýnsanlýðýndan cayan kullara veryansýným.

Kulunun kusurunu Hakk vurmazken yüzüne,
Nerde ne var çýkarýp batýrýyor gözüne,
Bir yanýna beþ katýp etti mi bir düzine ,
Hem de izinsiz yayan kullara veryansýným.

Edep hayâ kalmamýþ, dört ayaktan ibaret,
Görüntü sanki türbe, sanki timsal-i ibret,
Yaðmur yaðdý sanýyor , Yarabbi þükür, sabret.
Tükrükle yüzün yuyan kullara veryansýným.

Merhameti muhacir, yürek ise odundan,
Nefretle besleniyor, ne beklenir ki ondan,
Her aklýna esiþte ok çýkarýr kýnýndan,
Masum canlara kýyan kullara veryansýným.

Sensin sultan, sensin þah, bunu böyle bildim hep,
Ferman senin Padiþah, affýma sensin sebep,
Dilimde türkü oldun kalemimde mürekkep,
Gönlüne göre duyan kullara veryansýným.

gelin
2. 07 .2008
Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: