hýçkýra hýçkýra aðladým
anlýyor musun...
sahibi mi var o suyun
bir yudum içebilir miyim...
büyük deðilim bak küçüldüm kayra
hani tane tane büyütmüþtün asmalarda
yaprak koruyamamýþtý ruhumun kenarýný güneþten hani
rengim fazla atmýþ o yüzden
hani
kayra
bir yudum içebilir miyim...
bir duvarýn dibinde oldu her þey
ney sesi duymuþtu köklerim
derinliklerinde topraðýn yastýk altýnda
aldanýp kavrulmuþtum
hýçkýra hýçkýra
bir yudum...
bebek aðýdý vardý
bileklerinden hizalanmýþ yavrucaklarýn
karýnca azminde hani
yuvalarýndan
o deliklerden seraplarca fýþrkýran bulutsu sular
yaðmurlar...
yaðmurlarý çalmýþlar gökyüzünden
bulutlara görünmeden
sesini duyduðum
hýçkýra hýçkýra
sanki ben aðlamýyordum da
su kaynýyordu gözlerimin oluklarýnda
kalbimin yangýnýyla...
ben aciz ateþlerin kükreyiþiyle yürüdüm
ardýmda uðultularýyla köklerimin
toplanamadým aziz bir zaman
yapraklarým sararmýþtý hani
izimi þaþýrdým sanki...
kainatýn en þuursuz yerindeyim sanki
dýþýmdan içime konuþuyor har
içimden dýþýma dýþýma
bir yudum
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.