GÖNÜL DERGAHI...

Aþkýn bir alýntý olduðunu düþünmüþtüm bazen
Kýraðý çalan mevsimin çalýntý sessizliðinde
Ýkileme düþen yüreðin tefekkürüydü
Mayalanmýþ seslerin vuku bulan
Hasretine yüklediðim kelimeler.

Endamlý bir vazgeçiþ addedilen zaman
Emir kiplerinde nazýna niyazýna esir düþtüðüm
Aþk mavisi gözlerinde emanet mevsimin
Çalýntý makamý.

Kýyamdaki her hasret seni çaðrýþtýrýyor
Aklýn iplerinde tutuklu bir kibir gibi
Elbet yaftalandýðým þunca beyanýn
Kýlcal damarlarýnda dolaþan asalet benzeri
Muhafaza ettiðim nem ve hüzün
Göðün kemerli burnunda
Topa tutulduðum kim bilir hangi gün?

Irak benliðin ne yazýk ki:
Ýmansýz gölgelerden çaldým ben bu vakur sessizliði
Ýman dolu gönlümde
Hazýr ol’da sevgi ve hükmettiði
Emir kiplerinden dökülen þýk bir veda
Elbet elemin eklentisinde
Mustarip olduðum þu kara mevsim
Gönül dergâhýnda huzur bulduðum mu yoksa
Yakalandýðým rüzgârýn beylik esareti?

Nakþeden her günde sivrilen bir diken
Mevzu bahis dahi olmaz tutkunu olduðum eksen.
Yâd edilesi her renge düþkünlüðüm
Kýbleme serdiðim yürek gibi
Defolu sözcüklerin bakir gölgesinde
Yuhalanan tümden gelen heyecan
Elbet dur durak bilmeden
Eþlik edecek þiirlere.

Mahzun bir sefalet içime ektiðim
Gözlerimden akan nemin de yok asla önemi
Devranda sakladýðým nice tufan
Elbet sermayesi ömrün
Azat edilmemiþ hayallerim.

Þimdi mensur bir hazan göðe kanat açan
Dünde kalmýþlýðýmla da yok hani kimseye tek ziyan
Belleðimde de kayýtlý tevekkül
Zýpkýn yiyen göðün þerefine
Ölüm dahi güzel sevginin elinden
Yaþamaksa kimi zaman…
Boþ ver, gitsin azizim:
Nice hüzün pelesenk olmuþ madem
Özrümdür sevgim
Öznemdir þiir
Öykündüðüm asla örüntü olmayan bir ömür.




Sosyal Medyada Paylaşın: