beni açlýðýna yenilip ekmek karnesinin son yapraðý gibi kesip çýkardýn ya hayatýndan o günden beri aðýr dönüyor çarklarý zamanýn
hüzün bandýralý o hayalet gemi çýkmýyor karasularýmdan kum saati sensizlikler tüketti beni
yine kapattý yüzüme kapýlarýný
Ýstanbul
ah… ölsem
þimdi ben Baltalimaný’nda söndürülmüþ bir fener senin için sarhoþtum üstüme üstüme kapatýldý tekmil kadehler
anýlarýn, müslüman yeþili loþ ormanlarýnda sýðýndýðým neftî bir çýnar gölgesi
ah, mâzi
teþrin kamer bin üç yüz kýrk yedi yaz geceleri mastika, midye dolmasý, ud, sandal karcihar köçekçeler, körfezde kahkahalar sonra mirasyedi geceleri teyellediðimiz yorgun sabahlar
nerdeyim nasýlým kiminleyim þimdi... Ýçimde döküyor her bahar korku çiçeklerini
yýl, bin dokuz yüz yetmiþ yedi gün isteme benden yer, Madam Rozalie’nin buhurdan kokulu evi ve ben hep perme periþan giriyorum odama köþesine yaslanmaktan emekli kýrýk dökük bir rus piyanosu sararmýþ tozlu notalar þunlar, bunlar
bir arya düþmüþ yerlere karýþmýþ gazellere
ve senden bana verem rengi bir mektup köþesinde yeni yazý bir not “cumartesi iki otuzda bekle” diyor hafta yedi kollu bir þamdan tarih yok
sonra, diyorum ki kendi kendime iþgâl Kuvvetleri gibi yalnýzlýk sarmýþ içimdeki Ýstanbul’umu bu zalim kararsýzlýk bir gün, geldiði gibi gidecek içmesem þu sigarayý gurbet içime çökecek
ah mâzi...
þimdi siyah beyaz bir film þeridi taþ plaklardan sesleniyor anýlarýma yorgun, uykulu sesiyle Hafýz Burhan Dersaadet’de Sabah Ezanlarý Fena Halde Leman Yaraya Tuz Basmak için henüz uyumamýþtýr Attila Ýlhan
mermer bir mabetteyim soðuk vakitsiz girilmiyor yasak çirkin ayaklarýn yýkandýðý kýrýlgan tavýrlý þadýrvan baþýmý koyup uyuyacaðým þuralarda bir yerlerde bir Sezen Aksu þarkýsý bulsam
yýl bindokuzyüzdoksandokuz yazarken ne kadar uzun yaþarken yanýp sönmesi bir yýldýzýn sular ne kadar soðuk Ýstanbul ne çok yabancý
þimdi ben Ahýrkapý önlerinde hacizli bir gemi artýk git bile demiyor kibarlýðýndan Ýstanbul yoksa böyle beklemek ayýp oysa gideceðim limanlar kayýp
Atakoðlu Fahir Bey bir SÜRGÜN bestesi yapsan sen parmak izi býrakma yeter çalarken piyanonu ben de mazimi çalsam zamanýn müzesinden
çalýnýr mý, çalýnýr
…Ah Mâzi
] Sosyal Medyada Paylaşın:
erolgürcan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.