Gözümü karanlýk bürüyor Vücudum ölmüþ birinin sanki Zihnim milatta bir kadýnýn rahminde doðmuþ Anýnsamalarým o kadar zayýf ki Bu yaþam bana ait deðilmiþ gibi Aklýmýn koridorlarýndaki bu büyüyen veba Kýyametin meleklerini gösteriyor bana Her biri hastalýklý, iðrenç mahlukatlar! Kurumuþ bir aðacýn hüzünlü dallarýnda Oturmuþ beni bekliyorlar Kaçmaya çalýþtýðýmdaysa Gözlerimi kör edip, yolumu þaþýrtýyorlar Melekler beni bekliyorlar Sosyal Medyada Paylaşın:
Dallas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.