Ýnsan ancak anlar kaldýrým taþlarýný saymaya baþladýðýnda Ne kadar çaresiz olduðunu ya da ümitsiz Kaldýrýmlar sanki yüzüdür sevgilinin, ya da bir babanýn ya da uzaktaki bir hayalin Bir çýkýþa götürsün ister o kaldýrýmlar insaný Öylece yürür, yürür, yürür Sanki her adýmda bir çýkýþ yolu görür Ama beyhude! Her adým sefaletin zalim bekçisine götürür Ýnsan ancak anlar kaldýrým taþlarýný saymaya baþladýðýnda Yolunu kaybettiðini gökyüzünün... Sosyal Medyada Paylaşın:
Dallas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.