Dünya aydýnlýk sabahlarýný yitiriyor usul usul Ýnsanýn içini karartan bulutlarýn seferi var göðün maviliðinde. Yaðmur ha yaðdý ha yaðacak. Ýncecik bir çisenti yokluyor boþluðunu insan yüreðinin. Nedenini bilmediðim bir keder akýyor damarlarýmdan. Kalbimin üstünde binlerce býçak aðzý... Ve kan damlýyor göz bebeklerimden....
Hüzün yaðmurlarý yaðýyor gökten deðil, yüreðimin boþluðundan ömrümün ýssýz topraðýna... Ve ben sonsuz bir düzlükte küçücük bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan afşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.