her gün guþluk vahtý gelince Davýllý, Günsüz, ya(hut) da Yenisu’ya emme Söðütlü, emme Hasan Çeþme ben geder varýrýn ta hatýlýn baþýna, he(y)beden alýrýn “gartal ganadý” gavalýmý “fýlýlin, fýlýlin” gavalý üfürdüm müydü birbiri ardýna akýþýr gelir sulanýrdý sürü .. en baþda ðaraðöz goyun, hepisinden önþe goca sürüyü dakar peþine akar gelir hepiciði suyun baþýna garaðöz goyundan sonura da, bu “Haylaz Goç” peydah oldu bi muhabbetim düþdü ki sorma Haylaz Ðoyunun öðsüz guzusuna olur da bu gadak olu(r) … beni nerde görüse görsün bu! seðidelek geli(r) dikili(r)di annacýma.. gözlerini diker gözlerimin içinebakar sanýsýn dediðimi annar, mayýl mayýl, bakar-duru(r)du ben de alt tarafý guzu demen aklýma ðeleni annadýrýn buna en baþda da “goyun gözlü” yavýklýmý o Alla(hý)n emri, oðþardým hayalýný annatdýklarýmý, gözleriylen dinnerdi ciddi bi alakaynan öyle-böyle deði(l) tesirlenir bazan caný sýkýlýrdý emme ben gülersem de gülerdi sanki yavýklýmý oðþar gibi oðþardým kýnalý “Haylaz Guzu”mu sen kii alt tarafý bi gýnalý guzu, anan goyun, boban ðoç ossa da zevdalýnýn halýndan ne annarsýn emme annardý valla billa, kimsenin yok bö(y)le bi Haylaz Goçu bende keyf binbeþyüz.. anasýna satdýmýn! sanýsýn beni Beyoðlu! Haylaz Ðoç’un sabýsýyýn .. bi Hýdýrellez günü harmanyerinde goca köyün goyunnarý, gatýnçlar yeni gelenner, baþgasýna ðatmað uçu ayrýlannar boyacý Býkkanýn Halil onnarda boyardý elinde al-gýrmýzý bi de yeþil boyayna Döndü Ebe benim Haylaz Goç’u nasý süsledi, boyadý buynuzlarýndan guyruðuna ala-bele Haylaz Goç memnin, parýldadý, gasaldý onnarýn goyunnarý da bizim sürüye gatýldý her sabah ommaçlý çomacým hazýrýdý .. Haylaz Goç’unan deha bi artdý mabbetimiz.. tevatür ya.. barabar yer içer- goyun güderiz.. buna baya bahalý bi takýrdak çan aldým hususi yörük gatarýndaký hatap deve çaný ðibi inci boncuðunan örmüþ damda yatan biri kayýþý takýrdak çanlardan taha bahalýydý o sene has-öz sürüye salmadým öteki goçlarý guzularýn hepisi bi gopye, zerre ileke yoðudu apapbak humayýn gibi Haylaz Goç’un tohuru hepisi de “goç ðibi ðoç” birbirinden goca buynuzlu gosdak, gosdak yörüyüþlü, goca guyruklu öteki ðoçlarý bi þinik fink gýrmasýna ellere verdim bobamýn habarý olmasýn deye tembeyhledim “aman ha! sakýn deyvimen” dedim .. esgerliðe gedeceðimde durumu sezinnedi bu melil-masýn gözlerini gözlerime dikdi durdu, herkes beni savýþþdýrýyo, bazar arabasýna benim gözlerim; memetlerin damlarda aklým fikrim Haylaz Goç’un ardým sýra meleyiþinde yazdýðým nekdiplerde pusula yollayorun anama “aman deyen Haylaz Goçu eyi beslen”, bi de “memetlere gedin bi” deye ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.