Sırattan geçerken ben

Sýrattan geçerken düþen ben
Yýlký atlarýnýn baþýyým
Kimine yol gösterici
Kimine ise köleyim
Cennetine zaten giremem
Cehennemin muallak deðil
Mutlak en baþ köþesindeyim
Caným cendereye mahpus
Tarifsiz eziyetteyim
Cefanýn en alasýdýr,
Gönülevimin bodrumda istiflediðim kazýklar
güvenmekle hâk’mý ettim acep bilmeden?
Sanýrým ben lanetliyim,
Dünyaya sanki besmelesiz gelmiþim
Beddualarlamý gidecegim?
Bu kaçýncý yenilgim hatta yanýlgým
Vuslata hiç eremeden hep yarýda kalmýþým
Kaç yalancý bahara anlam yüklemiþ de
Sonrasýnda yine ayazda kalmýþým.
Yoruldum!
Yoruldum bedenimde kalp denilen anlamsýz taþýdýðým yükümden
Kefenimi libas gibi hergün giyindim üzerime yeniden
Hepmi gördüler zayýf yerimi
Oysa löp löp et ile gizlemiþtim en ücraya gizliden
Tonlarca derdi barikat kurmuþtum önüne
Kamufle de etmiþtim kendimce
Hangi amelim eksik geldi, bilmeden?
Nerede kaçýrdým ipin ucunu görmeden
Oysa ben bir zamanlar masumdum
En safý, en temizinden
Giyinmiþtim sýrtýma insanlýk dediðim urbanýmý
Güvesi içindeymiþ
Kemirdi hep içeriden içeriden
Nasýlda gafil avlandým
Ýyilesirim ÝnþAllah
Düzelirim EvelAllah
Hamdým EyvAllah
Piþtim Elhamdülillah...

Zülfü Canansýrat
Sosyal Medyada Paylaşın: