BEN KÖTÜLÜK!

Ýçimdeki kötülüðün katiliyim ben.
Yýllar öncesinde öldürdüðüm maktulün,
firarisiyim.

Bende kalan iyilikler rehavet içinde,
gözü yumuk sünepe halleriyle,
didikliyorlar yýllardýr beni.

Neden katili oldum þu kötülüklerin.
Yaþasaydým ya onlarla!
Býçak çekseydim ya iyiliklere.
Ýyiliklerin gölgesine bile ateþ etseydim.
Marazlanmýþ iyiliklerin
derdine düþmeseydim ben.

Ýçimde öldürdüðüm kötülüklere hasretim þimdi.
Ýyiliklerin haberi yok cennetin kapýsýndan.
Kötülük prim yapýyor prim!
Ýyilikleri attým gitti.
Kötülükler yaþýyorum þimdi.
Ýþinize gelirse,
Yeni kötülüklere iþmar eden ben.
Ýtibar gören ben!
Ýyilikleri güden ben!
Kötülük benim ben!
Ýyiliklerle yaþa sen.
Senin sýrtýna binerim ben!

Ben kötülük!

O çocuðun
“Cennette ekmek var mýdýr?” dediði günden…
Günden beri;
Ýçimde dirilttim öldürdüðüm kötülüðü
Benim adým
“kötülük”

Yeni öðrendim;
“Kötüler Tanrý’yý, Tanrý da iyileri kullanýrmýþ.”

Þuayipodabasi…
Haziran 2017/Kepez

Sosyal Medyada Paylaşın: