KİMSE KÜSMESİN

Kendisine âþýk, öten bülbüle
Seher vakti açan, güller küsmesin.
Meyve yüklü dalý, elbet taþlarlar
Densizlik yapana, dallar küsmesin.

Beni yakan, gözün ile kaþýndý
Özlediðim; hem topraðýn, taþýndý
Göz ufukta, baka baka aþýndý
Çok beklettin diye, yollar küsmesin.

Bize uzak deðil, Dârende, Gürün
Ben çobaným dersin, nerede sürün?
Bizden nazlý yâre, selâm götürün
Dosta doðru esen, yeller küsmesin.

Sana akýttýðým, tüm kanlar helâl
Söyler misin, ne bu hiddet bu celâl?
Gökleri süsleyen; yýldýzla, hilâl
Bayraðýmýn rengi, allar küsmesin.

Hak galebe çalar, bâtýllar siner
Ýþte tam o zaman, dertlerim diner
Rahmet elbet bir gün, sana da iner
Suya hasret kalan, çöller küsmesin…

26/01/’20
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: