MAYA
Bilinmez el gelip, sarsa yaramý,
Ödeseler benim, gönül kiramý,
Bende anlasaydým, ak mý, kara mý?
Karalardan býktým, akça yaz beni,
Tükendim yollarda, çokça yaz beni.
Çok yazarsan, çoðalýrým sende ben,
Yazmaz isen, daðýlýrým sende ban,
Týkanýrým, boðulurum, sende ben!
Dön artýk ne olur, suyum, havam ol,
Yýkýldý konaðým, evim, yuvam ol.
Kes azgýn zamaný, orta yerinden,
Olsun, sula beni alýn terinden,
Kurtar beni, ey yar, gönül kirinden!
Yorgun sular gibi, kirlendi dünya,
Sen çalsan gölüme, kutlu bir maya.
Yeni bir aþk ile, mayala beni,
Yalandan da olsa, oyala beni,
Al fýrçaný renk renk, boyala benÝ;
Tanýnmasýn artýk, ellerim, yüzüm,
Senden sonra, tokat yemiþ öksüzüm!
Öksüzlük ne demek, bilir misin sen?
Bir ahtýr öksüzlük! Alýr mýsýn sen?
Ben de bir öksüzüm, tanýr mýsýn sen?
Taný beni! Öksüzlüðüm sendendir,
Her gelen dert, bil ki, geçen gündendir.
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.