Yusuf ki gökyüzünde ay olan Yusuf ki yol gösterecekti insanlýða Yusuf ki ýþýktý Züleyha’ya Züleyha aþýktý Yusuf’a Züleyha baþtanbaþa aþktý Züleyha âþýktý Allah’a
Yusuf ki güzeldi güzellikte birinci Züleyha Yusuf’u gördü çarpýldý Züleyha Yusuf’a göz dikti Züleyha Yusuf’a baðlandý aþkla Züleyha âþýktý Allah’a
Yakup aðladý durdu Gözleri kör oldu Yusuf’un kanlý gömleðinden Yakup’un gözleri açýldý Yusuf’un gömleðiyle Gömlek ilmek ilmek oldu Göz nurunu aldý emanet Gömlek ilmek ilmek örüldü Emaneti geriye verdi
Yusuf çýktý kuyudan Saray’a oldu sultan Yusuf düþtü zindana çýkýp Saray’dan Kuyudan yol vardýr Saraylara Saraydan yol çýkar zindanlara Aldanma ey insan Yükseklere çýktým deyip övünme Her çýkýþýn bir iniþi var
Kuyu –Saray-Zindan Yusuf ulaþtý Allah’a Seyr-i sulukta geçitler var
Ahmet Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.