Ve
Mutluluk Umudum...
.
Bilgiyle, edeple beslenen tarzda,
Vicdanda mutluluk umudum benim...
Huzurlu yüzlerle süslenen arzda,
Cihanda mutluluk umudum benim...
.
Yarýþýr adeta vatandaþ dertte,
Sürdükçe musibet yaðmuru yurtta...
Güneþli yazlarýn kapýsý martta,
Nisanda mutluluk umudum benim...
.
Bilgi fabrikamýz, beynimiz sað da,
Durmuþ lakin zulmün kurduðu aðda...
Asýrlarca uzak kaldýðým çaðda,
Zamanda mutluluk umudum benim...
.
Sadýk kullarýný listeye koy da,
Öldür liyakati sandýkta, oyda...
Hakký, adaleti koruyan koyda,
Limanda mutluluk umudum benim....
.
Yaþama þuuru yoksa kendinde,
Yaþar mürit þeyhin koyduðu inde...
Ruhbaný, riyasý olmayan dinde,
Ýmanda mutluluk umudum benim....
.
Hoþgörü, empati olmayan özde,
Yanar sevgi benlik denilen közde...
Kalpten kalbe saygý taþýyan sözde,
Lisanda mutluluk umudum benim....
.
Þer kiþi ekince fitne ve fesat,
Verim kýt olurmuþ, satýþlar kesat....
Her baþaktan bin haz derilen hasat,
Harmanda mutluluk umudum benim....
.
Karanlýk çaðlara yaparak atýf,
Kurulan hayaller hüsrana matuf...
Akýlda gizlenen ilahi lütuf,
Ýhsanda mutluluk umudum benim....
.
Gözler düþünerek baktýðý anda,
Her müþküle bir kür bulur izanda...
Dünyaya haddince hükmeden canda,
Ýnsanda mutluluk umudum benim....
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.