Solmadan gönül bahçen, çevir gönül suyunu Çöldeki vahalarýn dök üstüne istersen Ömrünü boþ geçirme, tart ardýný, önünü Kurumadan güllerin, çek resmini istersen
Gece sema ya dönüp bakýnca yýldýzlara Noktalarý birleþtir, derinden mana ara Gönlünden seni kapan, sendeki hýrsýzlara Satamadan sevgini, dök içini istersen
Þavký vurunca ayýn, gölgene bak gecede Sýrlar bazen nun-ayýn, bazen de bir hecede Çözdükçe sýr büyüyor, bir nokta bilmecede Girdikçe derinlerin, çýk dýþýna istersen
Aydýnlanýr tepeler, üstüne gün doðunca Saklanamaz saklýlar, karanlýðý boðunca Boþa zaman geçirme, her anýný yoðunca Kibrit kutusu ömrün, yak hepsini istersen
Kan dolanýr damarda, ulaþýr ücralara Gider kuytu yerlere, bulaþýr mecralara Gönül dünyayý gezer, dalar maceralara Eteðinde ne varsa sok mizana istersen
Hayat verilir ama kaydedilir tüm yaþam Günah sevap tartýda, terazide yok tasam Dönen çarký felekte, göründükçe ihtiþam Kürrede zerreyi gör, bak gönülden istersen
Koyunca son noktayý, kapanýnca sayfalar Her göz etrafa bakýp, bir dost, tanýdýk arar Dünyaya dönüþ yok ki, boþadýr tüm çabalar Þimdiden al tedbiri, çak gönüle istersen..
30.06.2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.