Bir araç, bir alet; Ayaklý lanettim, Nasýl saklanýrsa bir kusur, Öyle utandýlar benden, Kabûl, Sevinçleri ben katlettim, Ne kadar yol katettiysem, O kadar yer kaybettim. Ayný kangrenli odadan, Ayný cümleleri sarfettim, Israrla kendi üzerimden, Aynalarýn arkasýndaki dünyaya küfrettim, Aklýma kilit vurdum, Ýçinde çýðlýk kopan hücrelerden ibaret bir illetti, Ýçi hayâl, beklenti, umut dolu bir külfetti. Saflýk iþte! Sevebilirim, Tebessümü tadabilirim, Gülebilirim zannettim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.