Yüreði aþkla yanan , koskocaman bir devsin. Gözlerin sanki volkan, içindeki köz gibi. Yüzün pamuk tarlasý, sönmeyen bir alevsin Sen bir hasret türküsü, sonsuzlukta söz gibi.
Ne masallar saklýdýr tarih yüklü her yanýn Kerem ile Aslý’nýn aþklarýdýr mekanýn Gece gündüz yaz ve kýþ yaþadýðýn her anýn Geçmiþten geleceðe yol gösteren iz gibi
Öyle büyük çýnarsýn , köklerin þehri sarar. Talas ve Hisarcýk’ta gönlüm zirveyi arar. Sana çýkmayan yolun varlýðý neye yarar, Günden güne kahrolup eriyorum tuz gibi
Rüzgarýn serin eser , hem yazda hem baharda. Derde devadýr suyun , kimseyi koymaz harda. Hýrçýn akar dereler , aklýn dersen firarda Kapanmaz pýnarlarýn , akar öyle buz gibi.
Güneþin ýþýklarý , inan sende derilir. Vagonlar tespih gibi, tane , tane serilir. Gökte asma halatýn bir yay gibi gerilir; Dokundukça teline dertli çalar saz gibi.
Efsunludur gök kubben sanki ezelden beri. Ay gibi karþýmdasýn sensin gözümün feri. Yüzün karlarla kaplý , þehrimin þaheseri; Yýldýzlar seni özler , yaðar öyle toz gibi
Bir gün olamam sensiz ekmeðimsin aþýmsýn. Sen benim hep onurum , arþa eren baþýmsýn. Sanki uykularýmda bembeyaz bir düþümsün, Savrulma dur karþýmda , bir gelinlik kýz gibi. Selma Çanakçýoðlu 10 Ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.