Kardan Adamlar...

.
Cehalet ayazýnda, kula kulluk kýþýnda,
Kardan adam misali yaþýyoruz bir ömür…
Duymamýz, görmemiz yok, yapanlarýn dýþýnda,
Kulaðýmýzda kar var, gözlerimizde kömür…
.
Yandaþlýk, yalakalýk yalansýz olur mu hiç,
Bundandýr burun diye konan bu uzun havuç…
Sönmüþ vicdan közümüz, buzla kaplanýnca iç,
Piþmez özümüzdeki insan olacak hamur…
.
Cüce býrakmýþ bizi, ilkel talim beþiði,
Yüksek gelir bu yüzden, medeniyet eþiði…
Sýzmaz ruhlara garbýn ilim-irfan ýþýðý,
Kaplamýþ üstümüzü hurafe denen çamur…
.
Her türlü efendiyi Haktan nimet sayarýz,
Ne derlerse kutsayýp, titizlikle uyarýz…
Kölelilikten adeta, ulvi bir haz duyarýz,
Mutluluk verir bize, aldýðýmýz her emir…
.
Güneþ doðana kadar, aciziz dostum aciz,
Karanlýk bir dünyada görünmez bize taciz…
Her þer için bir þeyhin “duasýna” muhtacýz,
Cennet umudumuzu sömür efendim sömür…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Kahramanlar… Arkadaş... Ne Zaman… Yandı Gönül…