TARLA KUŞU...

Mevsimin güncesine talibim:
Bir azade yangýn, mihrabýn gölgesinde
Tokuþan renkler
Huzmesinde ömrün,
Gayri kabulü rücu imlerin tekerinde saklý imler
Göðün kanatlarýna dokunan Azrail gibi:
Yüklendiði canlara inat
Bir su dokusunda
Hasretle iþaretliyorum heceleri.

T/adý damaðýmda kalan bir y/ara:
Beylik güçlerin akýmýna
Ferman yazan bir tarla kuþuyum
Ýçimde kalan nice ukde
Misafirlerini aðýrlýyorum þehrin
Ben ki:
Bir þehzadenin gölgesine saklanan sultanýn ta kendisi:
Mevsim özürlü bir yabancý atfediyor þiiri
Þiirler küsüyor kimi zaman
Zamandan arda kalan üç beþ salise
Aþký haykýran öfkeli rüzgâr
Oysaki meltem esintisine yenik düþen bir yapraktým ben.

Ýmgelem gücünde aþkýn narý:
Þafaðýn azabýna tutunduðum bir iplik kadar
Baðlý olduðum hayat:
Hani, nasýl derler?
Pamuk ipliði…
Kürediðim hayaller
Ýçime kapandýðým bin bir yeis
Varlýða hezimet yükleyen bir ç/aðrý.

Çörekotu yaktý az evvel annem:
Nazarlardan korusun diye beni tüm sefilliðimle
Dikiþ tutturamadýðým elbet bir rivayet de deðildi
Tan vakti dolan gözlerim:
Mimlenmiþ gölgelerden de firar eden ömürlük asalet:
En sevdiðim elbet sevildiðime kani:
Þah damarýmdan yakýn eþsiz muhabbet.

Kefil olduðum hüsraným ve acýlarým
Mehter marþý ile de uðurlanmayacaðým.
Kök hücremde ne çok kaos:
Otaðý kurduðum rahmi evrenin:
Gözlerimde iri dalgalar
Görünmediðime ne þüphe!
Azat edilesi ruhum
Nasýl da nasýl da dar gelir bedenim:
Bir rükû; bir de nuru göðün
Annemin sesinde sürüklendiðim
Olmasa keþke mutluluðun firarý.

Fevri sunumunda aþkýn, kapýldýðým…
Figan yüklü sefasýnda aþkýn, yandýðým…
Sözcüklere sevdalý bir rivayet:
Aþký adayan mavinin de tininde
Gölgeli bir mevsim
Ensemde aðýr bir aðrý:
Çaðýrdýðýma da vakýf:
Ne zamanki sunulsam huzuruna kaderin
Hücreme sirayet eden nice husumet.

Kurþunlanan þiirler;
Kundaklanan ömür;
Denk düþtüðüm hangi martavalsa
Kopup geldiðim mazi:
Elbet tereddütsüz sevdiðime haiz iken yerle gök:
Arþý alaya çýkan bir çýðlýk
Þiirlerimse mezarým
Yazýlmaya müsait her gün bitimi:
Sevecen yüreði mevsimin
Oysaki ayazýna tutkunum ben yetilerimin
Bazen rencide edilen yüreðim…

Korda yanasý bir azamet
Elbet evrenden bana yansýyan:
Tutuklu olduðum zeminde bir sakýnca:
Zanlarýn tutuþtuðu nice ortanca
Ocak’ýn ortasýnda yeþerir mi hiç boylu boyunca
Serildiðim o þeffaf rahle:
Elemin nazarýnda tüten duman
Sindiðime de kani olmasýn hani kimse:
Soluksuz yazarken
Solan bir çiçekten dökülen polenin nazarýnda
Açmayý unuttuðum mevsimde
Saðdýcým nice diken
Goncasýna talibim ben yeni günün;
Gülmeye tutkun lakin unuttuðum:
Unutulmaksa ne gam!


Sosyal Medyada Paylaşın: