yýldýzlar gecekondu
ay, rezidans
gün’eþimle batarken
karanlýkla dans..
þimdi öyle mi
yýldýzlarýn arasýný açýyor evrenin geniþleyen kanunu
ay! desen sararýyor
ayýn elli bir tonu
artýk tanýmlamýyorum karþýma çýkan c’isimleri
karanlýk madde olmuþ
aþk,
fizik ötesi
eskiden gizlenirdi özneler zamirin arkasýnda
þimdiyse nazlanýyor
yükleme yük olacaksa
sen þimdi yay’ýmda gerilip duruyorsun ya öylece
dalýmda elmasýn
sulanýp duruyorum
ben þimdi elmas’ýn ustasýyým ya sence
pahaný biçip de
kýyamýyorum
bak yýldýzlar gece konmuþ
taç olacaðý yerde
ay desen dede olmuþ
çocuk düþlerinde..