ÖYLESİNE DEĞİL ÖYLE ÖLDÜM
ÖYLESÝNE DEÐÝL ÖYLE ÖLDÜM
Gözünün içine baka baka
Bir tomurcuk gibi büyütürsün
Unutursun yaþamayý
Unutursun zamaný
Unutursun
Sonra bir gün gelir
Kýyamadýðýn kýyar
Hem de kurþunsuz koþulsuz þartsýz
Tek bir sözle
Tek bir bakýþla
Öylesine deðil öyle öldüm
Ölürsün kansýz hocasýz duasýz mezarsýz
Ete kemiðe bürünmüþ
Ayaklý elli konuþan dinleyen
Bir ölü
Yüreðinden vurulmuþ
Bir ölü
Öylesine deðil öyle öldüm
O son sözlerini dün hasta yataðýmda
Bir kez daha duydum
Damar yolu açan hemþirenin
Acýyan gözlerin de konuþtular
Öyle konuþtular KÝ
Bir kez daha öldüm
Öyle deðil öylesine öldüm
Saðýr edercesine tekrarlandý
Tekrar tekrar
Kapattým gözlerimi duymayayým görmeyeyim diye
Beynimin dehlizlerinden bembeyaz atla
Savurdun beni
Öyle bir çýktýn ki öylesine deðil
Bembeyaz düþ yakamdan düþmedi
Kiþneme ama öyle bir kiþneme ki
yýllarý almýþ koltuk altýna baðýr baðýr bitmedi
Kiþnedin öyle kiþnedin ki öylesine deðil
Öyle deðil öylesine öldüm
Ölü bedenim zangýr zangýr titredi
Açtým gözlerimi daðýlsýn bembeyaz düþ
Acýyan gözler içime iþledi
Öyle deðil öylesine öldüm
En derin kuyular aðladý ama sen yoktun
Bir kez daha öldüm ama öylesine deðil
Öylesine deðil öyle öldüm
Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.