“-senin Þaban Emminin “yeðe þiþek” gibi bizim de bi “yeðe goyunumuz” olduydu “deli” benim de getdi-getdi zamannarým, o zaman deli ðoyun da goyun hani goþ gibi, yaman emme illem “deli”dir! nerde bi nakýslýk varýsa nerde bi “goruma bekçisi” týðlayýp duruyosa sevmediðim namerd olasýca adamýn birinin ekininin anýndan mý geçiyosam, yeðe! haylaz! o dakka, deraðap“dur-mur” demeye ðalmaz bodoslamadan zýyana dalmýþdýr anýnda olamaz “deli goyun” dan baþgasý asla.. ..
“kiþle”sen, “heyle”sen “ý ýhh” sen ne dersen de! “bana mý(sý)n demezdi valla-billa ötekinner gibi “gerisin geri” sürüye deði(l) de dediðin gibi “nakýsýna” “burnunun do(ð)rusuna yallah, dikile ðalýr ziyanýn ortasýna “haylaz” deli ðoyun “pýrýkýr geder” ho yanna sen ona ðetsen, geri ðalan sürüyü ehmal gerek de(ye)cem buna da “ayrý çoban ilazým” demek öyle ya gari? valla bek zýddýma gederdi “haylaz, bildiðin “deli” ..
bi ðün bu; gene depemin tasýný atdýrtdý gözümü yaþýna bakmadým endirdim kýmçýyý “yermin yememin”, “yermin yememin” elimin-erdiði yerde, neresine ðeli(r)se vurdum ondan sonura “deli” deyelek ba(ðý)rdým mý? “tun tun yiter” gederdi zavallý.. valla! “aðzý var dili yok, nayet Allahýn bi mahlýðý” sonuratdan sonuraya bek piþmen oldum emme ne fayda.. ..
saný(r)sýn sinnenirdi eve ðeldik miydi bu benden ýralaþcan derkene var ya guzusunu bulamaz, sapýdýr gederdi anasýný bulamayan öteki ðuzularý ön ayaklarýndan dutar sallarsýn da “do goyun”, “garaðöz”, “çomak” deye anasýný ünnedin miydi mi? hani? yanýk yanýk meleyelek ðeliler alýllar ya! bu! asla ve kat’a ..
aðþam eneze ðuzuyu eliðinen galdýrý “deli ðoyun, deli ðoyun” deye ça(ðý)rýsýn bu seðidelek ðeli(r) emme beþ adým galalak duru(r)-bekler gözüyün içine içine bakar vazgeçer ona doðru eletsem zavallý gorkar, yes eder nakýsýna, ötelere gaçar ötekinner gibi altýna da ataman yere ðorun zabýný mezburen eneze ðuzu deben düþ nece sonura “deli ðoyun”un sesine varýr.. deli ðoyun neçeden sonura alýr enezenin dizinin dermaný yetmez varsa da ý ýhh.. ememez.. eneze aj galýr ..
neyse bizim çocuklar fehmettti de “yanýk guzu”yu eline alýr bekleridi “deli ðoyun..” “deli ðoyun” deye ünnerler eneze ðuzu anasýnýn peþinde dört döner emme deli ðoyun sovuk duru(r)du.. gatliken emdirmedi kendi guzusunu bi ðün bakdýk eneze ðuzu ölmüþ galmýþ çatlayo, ðuzusunun baþýndan getmeyo gatli emme “geden getdi..”
anasý “çeler”di öldü emlik bi guzu varýdý gari bu yeni doðmuþ, günsüz emliði deli ðoyunun ölen eneze ðuzunun derisini bu emlik ðuzuya keydirdik, gýçýný yalatdýk.. malatdýk guzuya biciðini verdik emme ý ýhh.. bi türlü enmedi deli ðoyunun südü nelikler etdik.. neler neler yedirdik bobam bana “sen hurdan bi ðet” dedi çekdim getdim mardým gayfaya öte deli ðoyun neçe sonura “al”mýþ günsüzü aldý emme..? ..
ondan sonura efe! aðþamlarý sürü taha öte yandan eve gelikene “Deli Ðoyun” elden önüþ seðidelek eve ðeli bizim çocklar da “yanýk”.. “emlik” i gollayýnca o’nun “o” guzuya geliþi! hele yanýk guzudahý o guyruk sallayýþý Deli Ðoundahý o koklamalarý gör bi yahay valla.. ..
ertesi sene topal gasap gurbannýk alýyomuþ bizim Deli Ðoyunu verividik getdi o “emlik” guzu o “yanýk eneze” guzu gayat gözel bi körpe toklu oldu bana ðalýsa ötekinnerden fersah fersah eleri emme anasýnýn adý ona meres galdý “Deli Ðuzu” taha “deli” demeden yanýmda bitiviri neyye? an baþýný gollarkana ekinerin içinden yolduðum cýðcýklarýnan gatýr düðmeleriynen, acýmýklarýnan hu elleriminen beslerdim onu ondan ötürü bek ele ðeliridi, hiç ziyana sünmez, dayýma yanýbaþýmdadýr emme ben yayýl demeden yayýlmaz, ye, iþ demeden yemez, iþmez ta öyle!
ben de Allah var; olaný biteni, havadisleri ona annadýrýn yavýklýma deyemediklerimi ona derin, baya bildiðin yarennig ederin görsen kýrk yýllýk epap gibiydi sürüdehinner gibi yönü öte gedeyin de horada yayýlayýn dese el yayýlýr; o aðasýný dinnerdi eve ðelidi gapýyý açýk buldu muydu depemde beklerdi bi ðören ossa beni sapýtdý sanýrdý.. Deli Ðuzu.., Deli Ðoç oldu! hemi de goþlarýn hasý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.