malihülle etdim “eve varýncaklayýn hemen “koþlara verdiðim gýrmadan “yeðe”ye de veren” deyelek geçirdim içimden önþe cesaret edemez gariben emme sonura uþdan-gýyýdan yanaþýr o da der ki “bu i(n)sanolu ne acayip” eyisi mi; tavandan bi “deve çaný”ný endirip “oðlak buynuzu” dilin telini bireþ kýsayýn Þaban Emminin gökgözlü yeðeye dakayýn anasýna sattýmýn yeðesi bi aðaca file arbýþdý, zýyana filen girdi miydi devenin hatap çan ðibi longur longur deragap habarým olur o ðün çaný halletdim de “yeðe”yi dutmanýn imkaný mý var biladerinen gellebamnan dutdular neye olduðunu kim ne bilsin.. de! tee hordan “yeðððee” deye bi ba(ðý)rdým mý; tun tun yiterdi zavallý! sanki o bilmeyo senin içinin acýdýðýný boþuna mý demiþler; “aþ gorsan hýrsýz edersin döðersen arsýz edersin” ..
Hacý Emmi öküzlerinen nadas edip batý(r).. Kayasekinin dabanda, garasaban(ý)na bi evlek garalamýþ “bi an baþýndan bi an baþýna” bi-kaþ cýzý da barabar çýkdýk ilerden geriden derkene iki beþlik bozduk saman torbasýný öküzlere baðladý andýzýn üs(t) yanda.. çarþaðýn toncuna Gaziri ovasýna bakdý bakdý “ee garayeðen” deye baþladý “gosgoca hu ova, horda annaþda durukana bizim yörüðün umcasý neydi bu çalýda-daþda desen ya “senin ne iþin var Daþýnbaþýnda” bobam neye guþlarýn yuvasýný bozdu acaba “emmi” dedim “zabahtýr seyran etdim ovada çeþme nerde acaba.. Ýrbem Dedenin yapdýrdýðý Yenisu olmasa Gazirinin yüzünde nerde su iþceðdim söz temsili senin yörük ovaya gonsaydý nerde eðleycek sulay(acaðý)dým goyunnarý ovanýn yüzü yanardýr hinci, nerde hava alcaðdým ovanýn yüzünde gonþu olsak bile görüþemezdik hemi de bu mallarý nerde gütceðdik” “doðru” dedi, “bak ardýþda öten guþ bi cennet daðlar, dereler, su herþey ayrý birer niyemet” Hacý Emminin mabbetine de doyulmaz emme akacak gan, uykusu ðelen çoban aðýlda emiþcek goyun baðlasan durmaz
bakdým daa epili bi vakýt var, Garþýbaðdan, Tollardanyüzden eve gedeceðime Daþýnbaþýndan Mullapak Depesine öte ordan dah etdim Gölyeri, Cýngýdýk Goyaðý, Gumluk, Kel Sülemen Daþý Günsüzün altýndan sulanýrlar geliler gari dedim ver elini, Gýzýlgedikden Löpeli, ..
Gýsýr Aþa öðey de ossa ebem ya ne varýsa gene o kelek tarlasýnda, evzinip duru(r) gene, selam mersem boþa ðeder valla, içim el vermedi gene de el etdim uzakdan dönüp bakmadý bile bi ta(ha) da hiþ oradan daþ galdýrmadan, elimde mor güllü yaký otlarý var bayýrý dýrmandým, çalýlarýn arasýndaan koyuneþþe(ði) gýlavuzlarý olunca barabar kendileri akýþdý ðeldi Duzlaya
Goca Hesne dam baþýnda valla ta ordan ters ters bakýyo, el-gol barýyo-çarýyo verip alýp keydiriyo soyuma sopuma aldýrmadým netcen hinci u(ð)raþmaya mý gede(yi)n aldýrmadým desem de canýmý sýkdý, bakdým hala söyleniyo, cayma(ya)cak uyuvusan, bela tütüp galcak, get nalet olsun dedim günsüzden yana dönüp, gamýtdým o deðilden, duymazdan geldim sanýsýn daþda ekilmiþ duzu var, Allah Allah…eyiydi, severdim herkeþin çocuðunda eme(ði) gursa(ðý)mýzda ekmeði var o gadar emme hinci okarda Allah var emme gatliken gönlü olmaz dý sanýsýn Duzla bobasýnýn malý neytcen sanki, cýk cýk cýk gabiri cennet olasýca ýramatlýk” ..
kendim kendime söz verdim böðün taha i(n)san üzmecen, bi taha can yakmacan “get nalet ossun” dedim “köpe(ðe) dalanmakdanýsa çalýyo dolan” demiþler köyün gatýna girmekdenise yes etdim Tollardanyüz’e anam köpeklerin yalýný garmýþ vermiþ çokaþmýþlar yal çanaklarýna ikisi birden ben taha eve varmadan.. okarý çýkdým.. papbamý bile çýkarmadan uzanývýdým sekiye, hafsizden anam “ha açcýk biþiy yeyeydin hurdan” kese yoðurduna cilbirte etmiþ.. büber ekelemiþ uykudan taha datlý biþiy mi var len..
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.