KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM

Keþke hep çocuk kalsaydým
Gözlerimde þibillerle,
Masumluðun bekaretinde
Günahsýzlýklarýn kefaretinde
Ne güzel olurdu,
Yeniden çocukluðumu bulsaydým...

Yalýn ayaklarý toprak kokulu izinde
Dizlerim kanasaydý koþarken
Aðlasaydým kalkarken
Düþtüðüm yerden,
Gülümseseydim mutlulukla...

Saklambaçlarýn köþe kývrýmlarýnda
Kaybolurken,
Keþke, hep çocuk kalsaydým
Arefelerde yeni pabuçlarýmý
Yastýðýmýn altýna saklasaydým
Babamla her bayram sabahý
Cami avlusunda dualarda buluþsaydým...

Her yaðmur yaðýþýnda
Yine...
Uzunca bir kargý elimde
Allý morlu bezler tepesinde
Dolaþsaydým evden eve
O meþhur tekerleme dilimde
Yaðmur yaðýyor, seller akýyordu
Arap kýzý camdan bakýyordu...

Keþke hep çocuk kalsaydým
Toz, toprak koksaydý avuçlarým
Masumluðun coþkusunda
Çocukluðumun baharýnda
Isýnýverseydi gecelerim...

Keþke hep çocuk kalsaydým
Günahlara düþmeden
Sevdalara küsmeden
Aþký bir oyun sansaydým
Oynamaktan hiç korkmasaydým...

eMine Ceryan
Sosyal Medyada Paylaşın:

delimon Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YÜREĞİMDEN ÖP BENİ UMUT IŞIĞIM OLUR MUSUN? SEVMEK Mİ, TÖVBE! EVLÂT KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM DİLİME DÜŞEN DUÂMSIN SEVGİLİM ARARSAN ANNE YALANCI DÜNYA