Kılıca Sevda Düşenlerin Türküsü

Þu köpük köpük vuran deniz
Kuru bir kafa tasýna su doldurur
Boþalýr.

Seneleri martý gibi gökyüzüne vurup
Barutun kokusuna süngü bulayýp
Ýç çeker gibi uzaklaþtýk
Savaþ meydanýndan

Rayete meyl etmenin derdini bilmedik
Kakül ü hoþ-bu ile sarhoþ iken
Çýban çýktý bir kahvehanede
Donup kaldýk

Çýkrýk sesleriyle
Küheylan dolu dizgin alevlendi
Saçlarýný tüylerini
Ruhu sara sara geldi bir sarý krizantem
Küheylan alev topu
Coþtu da geldi
Kýlýcý çekti bir gazi
Sularý yara yara gönülden
Kubbeleri aþarak
Seda ile geldi.


Kalkanýn ucuna yýldýz kement ettik
Alp yiðitlere selamý vere vere
Kan kokusunu can dokusu eylediðimizden
Hilal görünce kevser ýrmaðýný andýrýr gözlerimiz

Düzün düzün ordu ile tammam oldu meydan
Baþýný top eden yiðitlere
Âh olmak düþer imiþ
Yârin hicran dolu mendiline
Kan sürüp câna kement etmek
Tið sürüp kirpiðine
Zevk ilen imbiklenmektir
Þarabýn adý...

Çýksa bir þems daðlarýn burcundan
Gönül hançerini çýkarma sakýn
Bir sim düþse yanaðýndan
Gitme dur orada uzaklar yakýn

Sosyal Medyada Paylaşın: