Bir Efsun Bir Öd
Ekmeði böldüðüm gün yazdým
Gözlerinin ýsýcak ve ýlýk olduðunu
Þu taþlara anlýmý vurup
Diþ bileye bileye sevdanýn güzel olduðunu
Yaðmur sonesi tatlý olsa gerek
Ya topraða düþerken kokusu nasýldýr ?
Ýklim sade bir mevsim
Yorgun ve bulutsu bir bungunluk
Cebimde kalan þoför parasý
Sessizlik içinde kainata üfler
Biteviye kalem þakýrtýsý
Yazarken çizerken
Duraklarý kaçýran ben
Sana olan sevdam için
Kapýlarý kilitli tutarým
Taþ sütunlar ardýnda
Üzülen Felatun’a göz yaþý damlar
Krizantem duyar benim çýðlýðýmý
Býrakýlýr o an umutlar
Çekiç sesleri dinlenir
Tengri zamaný yaþar
Kiþi oðlu hep ölür
Tüm gerçeklerden azade olarak
Aþk seninle yaþandýkça güzel
Tüm kainattan sýyrýk bir düþle
Rüyalar hayra yoruldukça diri
Sonra kalem düþer elimden
Mum alevinde kýsraklar göz kýrpar
Bozkýrýn ay ýþýðýnda
Su niyetine içerim
Türk-i Hýta kokunu ey yâr !
Dirseklerinden kokar bir þair
Dudaklarýný mor mürekkepler alýr
Kanýnda þadýrvanlar
Canýnda cezbe
Efsunlu þiirleri tütsülerken
Bad-ý Heva kovalar garip aþýk
Dualar kaynaþýr zembillere
Dualar dolanýr kubbeden kubbeye
Gözyaþý buhar olur muma düþer
Bahtýmýn karasýný yazmýþ ola kim Sinan
Ýs odasýndan mürekkep devþirir
Üstatlar...
Küheylan olmaya ne hacet ?
Bahtýnda hançer olan
Nasýl koþsun ?
Gözleri ahu olana sor
Kalbin nihayeti nasýl olsun ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.