KAÇ RENGE DOKUNUR AÞK
//O ilk sevgilinin beni alnýmdan öperken, alnýmda býraktýðý dudaklarýnýn alacaklýsý gelip kapýma dayandýðýnda,
Kendime saklanýrým ben de....//
Aþk en güçlü halkasýdýr yalnýzlýðýn.
Çoðalanlarý bir arada tutar.
Ömrü camdan bebeklerinki gibi kýrýlgan.
Kýrýlarak çoðalýr.
---Kaç yalnýzlýk taþýyorsunuz çantanýzda?
Vazgeç diyorlar bana.
Vazgeç!
Vazgeçmeliymiþim senden.
Verirdin dudaklarýný.
Geriye bir boþluk
Al sana bir halka daha.
Giderek sarýp sarmalanacaksýn o günahla.
Kaç elmayý unuttunuz dalýnda?
Bir halka daha eklenir boynuna
Ulaþýlamamýþlýkla birlikte.
Eskitilmiþ aþklarýnýn küflü kokusuyla doldurmaya çalýþýrsýn o halkalarýn içini.
Rengarenk bir kolyedir her yalnýzlýk
Unik bir sabýr küpüdür.
Önce ayna sonra cam sonra can kýrýðý olmuþ.
Anýlarý tek tek ayýkladýðýn,
Ve çoðunun seni ayýpladýðý zamanlardan kalma.
Aþksa kýrmýzý.
Albenisi çoktan solmuþ bir gerçeðin allý pullu, uðultulu .... eskitilmiþ çaðýdýr.
Ve saatin sarkacýndan gelirse çaðrý;
Yüksek tonajlý gemilerin ardýndan el salladýðýnsa aþk !
Aþk her daim kýrmýzý.
Aþk kanar bileklerin.
Kýzýl bir kelebek konar alnýna.
Kelebek ömürleri kadar kýsa deðildir aþk izlerinin ömrü.
Elinde kalan kanken,
Sen ona aþk dersin.
Ve aþk zamanla býrakýr kendini yalnýzlýða.
Sessizliðinin bilekliðinde ya da boynuna astýðýn bir madalyonda saklarsýn aþký ve savaþta verilen ilk þehit gibidir o ilk halka.
Sonradan eklemlenir daha baþka yalnýzlýklar kýyýna.
Aþkýn en güçlü halkasýna yamanýr,
yaban ellerden
Sarý yazlardan
Yaprak son/baharlardan
Arta kalan
diþ/düþ çürükleri...
þarap
ve kadýn.
Aþk hem kýrmýzýdýr hem sýcaktýr baþlangýçta.
Ruh kýþýnýn en uzun gününde bir yýlký atýnýn olmayan terkisine binip gelir sana.
Ýlk gelin þahidi
Aya sýrsýz,
Sürgit bir gelgittir.
Mavinin inadýndan vazgeçmeyip denizi býrakmamasý adýna,
Gökyüzüne saklanmasýdýr, bulutlara.
Mavi düþünün rengidir
Kýrmýzý-siyah; yalnýzlýklarýnýn.
Biraz beyazdýr ortancalar
Ortanca halkalarý aþkýnýn.
Güçlüdür yol boyunca suskun zamanlara...
Aþk kendine giden yolu bulamadýðýnda,
Ya da bir dost koptuðunda senden,
Ya da sen bile kendini kendinden kaybetmiþken...
En güçlü halka vazgeçer yalnýzlýðýndan.
Kendini býrakýp kaçar gider uzaklara.
Aþk gümüþi bir kuþtur,bir ilk yaz yaðmuru ya da sarý,çakýllý kumsalýn denizle seviþtiði kumlara yazýyla mühürlenip,þiirleþen ’seni seviyorum’ ’dan sonra gelen,
Med-cezirlerin arkasýnda kalan, kalabilen ve dahasý denizleri en çok kýzýla boyayan o ilk anlardýr.
Aþkýn mührü kýrmýzý,
Yalnýzlarýn mührü uzaktan bakýnca beyazdýr.
aslýnda pembe panjurlu evler,
Polyannalara da t/uzaktýr.
Ýstanbul/1 haziran2010
Gülgün Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.