Akýp giden günlerin ardýndan Kaybolup gitmek mümkün deðildi. Yalnýzlýða savrulmuþ düþlerimde Belki sesindir dedim, Umutlarýný taþýdým. Gençliðimin içini ýsýtan Telaþlý zamanlardý Karanlýk sokaklarýn güne uyanýrken Güneþin,ilk ýþýklarýna aldýrmadan Alýþamýyorsa gözlerim sensizliðe Yüreðimde sen olan Sýr gibi gizlediðim Hey sen.! Saçlarý dalgalý kýz. Belki,bir haberini alýrým diye Bu sana yazdýðým son mektuplardý.
Zamana yolculuk ediyormuþum gibi Eksik olan o da deðildi, Biliyorum, Artýk bu þehirden gitme vakti gelmiþti Vedasýz gitmiþ olsam da aldýrmadým. Dut aðacýnýn son yapraðý da düþünce Geride býraktýðým var mý diye bakardým. Hey sen.! Saçlarý dalgalý kýz. Sensiz yaþamak bu kadarmý zor olur. Ben seni severken.. Ben senin sokaklarýný hep sevdim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.