EMEKLİM
Bu gece, hiç uyumadým,
elimde ödeme faturalarý,hesapladým durdum,
önce kira, sonra elektrik su,
aþaðý hesap yukarý hesap,
topladým çýkardým,sayýlarý durmadan,
tutmadý bir türlü hesap,
yetmiyordu maaþ borca,
iþler fesat,
ve sabah oldu çýkageldi alacaklý kasap,
akþama vereceðim dedim savdým baþýmdan,
devam ettim tekrar toplayýp çýkarmaya,
neyse ki çocuklarýn kredisi vardý,
sað olsunlar onlar bari idare ediyorlar,
bir de o olmasa,iþte o zaman iyice yandýk,
yandýk ha yandýk ki nasýl yandýk.
Çare yok,bu maaþla ay baþý gelmez,
açmam gerekti bir dükkan,bari dedik olsun kasap,
hiç deðilse,kýyýdan köþeden çýkar eve et sadakat,
onunla idare eder bizim haným,o ki eder her þeyi hesap.
açmayý açacaðým da neyle,
elde yok avuçta yok, eþ dostta desen onda saten olmaz,
bankalar desen verse de para alacaðýna aslan yarýna koymaz,
ya bir de ödeyemezsem,bulabilirsen parayý mum yak da ara,
hem,ben,ben,açsam da dükkan,
ben bu iþi hiç yapmadým ki,
ya bir de ondan zarar edersem,
iþte o zaman yandým,
kim alýr bu devirde, kilolarla et pirzola,
alacaðý yüz gram kýyma,
biraz da parça.
hem demezler mi þuna þu adama bak,
daha düne kadar takardý kravat,
onca iþçi memur onun gözüne bakardý,
þimdi olmuþ kasap,eti çýkarmýþ pazara,
ya alay ederse biri çýkýp karþýma,
derse ki,eee etme bulma dünyasý,dünya,
bana az çektirmedin çalýþtýrdýn durdun,
eþek gibi,
hatta zaman, zaman odandan kovdun,
iþte o zaman yandýk,
yandýk hem de nasýl yandýk.
alay konusu olup,boydan boya boyandýk.
iþte bu düþüncelerle,
doðru dürüst uyumadan ve kalktým o sabah,
ve giyindim kuþandým çýkacakken son anda aynaya baktým,
hani derler ya aynalar hiç yalan söylemez,
keþke söyleseydi, keþke söyleselerdi,
bakýp bakacaðýma piþmandým,
saçlarým aðarmýþ, gözlerim morarmýþ,
elimde üç beþ kuruþ kalsa da,
banka cüzdanýný alýp,
doðruca bankaya yollandým.
amanýn of,of bir kuyruk,bir kuyruk,
sorma,
çekilecek gibi deðil,kimi bayýlýr,
kimi yalvarýr,kavga gürültü þamata,
kiminde küfür bini bir para,
polis güvenlik kapýda bekler,
olmaz der bankacýlar teker,teker çaðýrýr.
eh iþte benim emeklilik böyle bir þey,
aza koysan dolmaz, çoða koysan almaz,
evdeki hesapsa, çarþýyý hiçbir zaman tutmaz,
ek iþ yapsan bir türlü,yapmasan bir türlü,
saten yapanlarda,zarar’ da her gün bir dükkan kapanmakta,
mecburen üç kuruþ maaþa ederim talim,
bakkal,kasap her geçiþte para isterse savar geçerim
neyse ki banka kartým yok,bazen kuru ekmek plav,
bazen sebze çorba yer geçer,idare ederim,
ben de yok ama çok emekli de var,yürekler acýsý onlar,
vay onlarýn hallerine,
birinden alýr,yamar öbürüne,
toplanýr borcu,katlana, katlana.
A.Yüksel Þanlýer
30 Haziran 2008-06-30
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.