Di'li Geçmemiş Hayaller

Buðday rengi hayaller ekiyorum yüreðimin en bâkir topraðýna
Uçuk kaçýk,
Delikanlý, fiyakalý hayaller
Umutla suluyorum sabah akþam
Öpe koklaya
Aþkla,
Seve seve...

Bir gün sinemaya gitsek seninle!
Öðlen sonrasý bir pazar
Ya da hafta arasý akþamüstü
Hiç farketmez!
Öyle programsýz, öyle rastgele
Hangi dolmuþa bineceðini,
Nereye gideceðini bilmeyen þaþkýn yolcu misali
Herhangi bir filme yolculuk etsek
Geçþek otursak kuytu, gözden ýrak, kýrmýzý koltuklara
Patlasa hasetinden torbadaki mýsýrlar
Ayný anda elimizi daldýrsak
Ben senin elini arasam, bulsam
Ve el ele ateþ gibi tutuþsak
Bakýþsak
Gözlerimizden sevinçli iki damla yaþ aksa
Yüzümüz b/aþka yansa
Çekilse perdeler, yansa ýþýklar
Ve herkes filme aðlýyoruz sansa,
Sarýlsak,
Utanmasak!...

Çýkýp köy köy dolaþsak Ýstanbul’u
Arnavutköy,
Karaköy
Ortaköy...
Eminönü’ne gelsek
Balýk ekmek yesek,
Paramýz anca çýkýþsa turþuya
Garsona bahþiþ bile veremesek
Kalbimiz çýnlasa ta Rumeli’de
Gökyüzüne balon satan çocuklar halimize aðýz dolusu gülse
Martýlarýn ekmek kavgasýný seyretsek sonra...
Ellerimiz, aðzýmýz balýk koksa,
Tepeden týrnaða deniz koksak...

Sonra,
Ben o gözlerinin dibine dalsam
Kaybolsam
Dalgýçlar bulamasa
Baðýrsa, çýðýrsa tüm bozacýlar
Çýðlýklar yankýlansa Galata’dan!

"Yetiþin! Adam kadýna ölüyor!"

"Adam kadýna ölüyor!"

"Ölüyor!"

"Yetiþin!..."

S.U.

Serkan Uçar

01.01.2020/Ýstanbul

Herkese iyi seneler, sevgiler.
Sosyal Medyada Paylaşın: