Þu deli yüreðime, yer etmiþsin bir kere Aklýmdan hafýzamdan, n’etsem silemiyorum Kendimi kandýrmýþým, yýllar yýlý boþ yere Bu nasýl bir sevgidir, þaþtým bilemiyorum
Mutlu eden þarkýlar, gelmez oldu bak dile Suçlu aramýyorum, kendim düþtüm bu hale Zavallý gönül kuþu, konmuyor baþka güle Niye baþka güzele, bakýp gülemiyorum
Yaz boyunca terasta, beni rüzgar uyuttu Yanýmdayken güzelim, bu gönülde mesuttu Bir þey demedin ama, bilmem ahýn mý tuttu Gittiðin günden beri, mutlu olamýyorum
Hep seni anlatýyor, sazýmda ki týnýlar Unutturmuyor iþte, aklýmda ki tanýlar Depreþirken her gece, tükenmeyen anýlar Ne kadehte, ne meyde, huzur bulamýyorum
Þöyle inip denize, sahili adýmlarken Ilýk meltem yaðmuru, çisildeyip damlarken Oturup da terasta, kahvemi yudumlarken Tatlý tatlý, hülyaya, neden dalamýyorum
Yaþýyorum denmez ya, mutluluk olmayýnca Neye yarar ki hayat, kahkaha salmayýnca Oturunca karþýmda, gözlerin olmayýnca Yediðim içtiðimden, bir tat alamýyorum
Lüzumsuz’um çare yok baðlanmýþsýn bir kere Sevdim diye bir haykýr, göðsünü gere gere Vazgeçtim diyordun ya, göndün geldiðin yere Ölmekte elde deðil, aþktan ölemiyorum
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.