Hasret, ölüm gibiydi.
Gecelerce içildi.
Yýllar böyle geçildi;
Zorum, kolay olmadý benim.
Gidenlerin ardýndan
Göçüldü gönül yurdundan.
Sevmek, sevilmek derdinden,
Asýlan yüzüm, gülmedi benim.
Aþk, kalbe düþen ateþti.
Yangýn büyüdü, yokluðunda.
Alev aldý gönül ormaný.
Kara bulutlar sardý, taný.
Kontrol altýna alýnsa da yangýn,
Kalmadý hayatýn yaþanýr yaný.
Can çekiþse de
Caným ölmedi benim.
Yalnýzlýðým göðe vurdu.
Umutlarým dibe vurdu.
Bir yel eserdi içimi serinleten
Artýk o da durdu.
Gidenlerim geri gelmedi benim.
Duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.