beni
böyle havalar
mahvetmedi;
böyle havalarda
ben ettim kendime
ne ettimse!
duygularýmýn keþfedilmemiþ koylarýnda,
dumanlý dað baþlarýnda,
uçurum boylarýnda
taze bir çocuk hallerinde
çoðu zaman vurdum duymazdým
mahcup ve duygusal.
hüzünlerden arta kalan
bir avuç tebessüm,
solgun yüzümde tek ýþýðým.
mutluluk kazanýndan boþ döndü
her dalýþta gönül kaþýðým.
sonbahar rüzgarlarýna kapýlmýþ
dalý terkeden yaprak misali
savrulup gitti aþýðým!
söz verdik
yalancý olduk.
çok sevdik
yabancý olduk.
solgun tenimde bir avuç tebessüm,
hüzünlerden arta kalan.
belki güneþin
doðup batýþý gibi,
belki bir ceylanýn
ürkek bakýþý gibi
yaþananlarýn çoðu yalan
uzun sürmeyen, arkasý olmayan.
her yeni gün
yeni bir umut demek.
umutlarda tükeniyor giderek.
güneþ sürdürse de doðup batýþýný,
umudumuzu lodosa býraktýk çoktan.
küçük bir çocuk masumiyetiydi yüzümüzdeki,
ve ürkek bir kuþtu içimizde sevgi.
ayrýlýklar yarattýk,
fýrtýnalar kopardýk yoktan!
hepimiz razýyýz þimdi alýn yazýmýza.
ne bir serzeniþ var yürekte,
ne dilde isyan.
suspus dudaklar, nasýrlý yürekler,
gözler perdelenmiþ aðlamaktan!
bir avuç tebessümdü
sevdalardan üste kalan.
onlar bende kalsýn,
canlar sað olsun fazlasýndan sakýnan.
duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.