GÖRDÜĞÜN HER KUŞ BENİM

Kaçýncý daðdý bilmem, yüreðini daðlayan
Hani bir kýþ güneþi yamaçtan süzülürken
Sendin anne o kadýn, diz dövüp de aðlayan
Yollara salýnmýþtýk, kimi geç, kimi erken

Ne yaþadýk görmedin, neler çektik duymadýn
Camlarýný döverken yedi dilde özlemim
Kýnalý kurbanýndým kýyýl mayan ay kadýn
Çýka gelsem ansýzýn tanýr mýsýn ben kimim

Tanýmazsýn geç oldu, kesildi gidiþ, geliþ
Kara kýþ vermez aman, ansýzýn dondu zaman
Karanlýkla kavgamýz, bur da her þey diþe diþ
Vurulsan da kalbinden, akmýyor bir damla kan

Anne, arama, sorma, bir içli kederdeyim
Yorganým beyaz benim, katýðým ayaz benim
Burasý bir karlý dað bilmediðin yerdeyim
Elli ikinci gecem paramparça bedenim


Olur da bahar gelir, çýk o zaman daðlara
Sen orada solan gül, ben burada çiðdemim
Üstünden kuþlar geçer kanadýnda bir yara
Sakýn yorma kendini, gördüðün her kuþ benim


Iraklarda deðilim, caným canýndan yakýn
Göz açarken bahara, sen olma sakýn kýran
Karanlýkta da olsa karlara basma sakýn
Bilmeden ezeceðin çiçeðim baþ kaldýran







Hayrettin YAZICI














Sosyal Medyada Paylaşın: