Cüzdanlarý þiþmanlara,
Bir türlü aklým ermiyor.
Emekçiye düþmanlara,
Bir türlü aklým ermiyor.
Zulü, bayram edenlere,
Gönlü rahat gidenlere,
Gözleri aç, düdenlere,
Bir türlü aklým ermiyor.
Bir besmele çekenlere,
Haram, helâl çökenlere,
Yoluna, gül dökenlerle,
Bir türlü aklým ermiyor.
Açlýk kabül mü geçim mi?
Açlýk kader mi seçim mi?
Açlýk þekil mi biçim mi?
Bir türlü aklým ermiyor.
Gitmedim ben hiç okula,
Büyük kusurum affola,
Kulun kulluðuna, kula,
Bir türlü aklým ermiyor.
Haram hýrka giyenlere,
Yetim hakký yiyenlere,
Dini bütün, diyenlere,
Bir türlü aklým ermiyor.
Neden diye soruyorum,
Düþünüyor duruyorum,
Boþa kafa yoruyorum,
Bir türlü aklým ermiyor.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.