Erdem, içte yeþeren sevgi baðýndan geçer,
Zaman halkasý kopmaz, pekâlâ biliyorsun.
Hakk’a meyilli olan hep meþru yolu seçer,
Çýkmaz sokaða sapmaz, pekâlâ biliyorsun.
Hata üstüne hata kim nasýl hayra yorsun?
Yandýðýný görüyor, yanýyorum diyorsun,
Ýnadýndan ateþin üstüne gidiyorsun!
Bunu bir çocuk yapmaz, pekâlâ biliyorsun.
Zaman döner, dolaþýr örttüðün güne gelir,
Ertelenmiþ bir hesap, gündeme yine gelir,
Üstü kapatýldýkça, söz elbet düne gelir,
Güneþi kimse öpmez, pekâlâ biliyorsun.
Ne yalanlar uydursan seni, kandýramazsýn,
Ne tür bahane bulsan zor inandýramazsýn,
Kendi yangýnlarýný kendin söndüremezsin,
Vicdan çýkara tapmaz, pekâlâ biliyorsun.
Her kanundan kaçanýn vardýr, utanç karasý,
Gerçek zehir zemberek, özgüven fukarasý,
Olmaz; yüzü aklarýn, gocunacak yarasý,
Bulutlardan nem kapmaz, pekâlâ biliyorsun.
17.12.2019- Ankara
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.