Benim kaderim
Kaderin yolunda, gittim gideli
Gitmedi baþýmdan, olmadýk iþler
Geçti ‘de hayatým, her gün çileli
Bitmiyor ne iþse çektiðim dertler
Yaralý kuþ gibi, düþtüm’ de yere
Çýrpýnýp dururum düþtüðüm yerde
Böylesi bir yaram, var iken bende
Yaþamak neyime, çaresi yoksa.
Kadere inandým, gittiðim yolda
Yol bitti, yolculuk bitmeden daha
Derdinle kaldýðým, þu fani handa
Gözlerim kapýda beklerim þimdi.
Kurtuluþ ararken, þifasýz dertten
Ýnandým kadere, son demde birden
Ne çare, ne fayda görmeden elden
Beklerim þu fani dünyada þimdi.
Üstümden gitmiyor, kaderin eli
Öðrendim tutarmýþ, kaderin kini
Dünyamý zehr etti, kaderim beni
Bu yüzden, kýzgýným kadere hala.
22 Aralýk 19
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.