Son günümsün. Gün bitimi, ölümsün. Hayat uzun bir yol, Sense dönümsüm. Ýyi bakarsan görürsün. Belki yarýnýmsýn. Belki de olmasýný istediðim günümsün. Diyelim ki ben toprak, sense gülsün. Fýrtýnam eksik olmaz, ölürsün. Ya da ben mecnun, sense çölsün. Yol bilmem, iz bilmem , süründürürsün. Tamam , yalaný sevmiyorsun. Ama gerçeðe de üzülürsün. Uðruna akýttýðým, Ýki damla gözyaþý deðil. Gölsün. Herþeyi görüyorsun da, Sen galiba bi bana körsün. Sen galiba bi bana körsün. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.