SULUOVA AKDAĞ..(3)

MEVSÝM SONBAHAR...
Gökyüzü naz ederken güneþe derinden.
Göçmen kuþlar,vedalarýyla aðýtlar yakar. 
Sararmýþ rengini,hüzünlü topraða taþýyan
Dökülen yapraklarla birlikte geldi sonbahar.

Zirvesinde yaðmur getiren gri bulutlarýyla
Bulutlarýndan,süzülerek düþer yaðmurlarý
Çöker akdaðýn yamaçlarýna güz,yorgunluðu 
Sonbahar böyle yaþanýr suluova akdaðda. 

Her hazan mevsimi hüzün kaplar ovayý
Nemli toprak,kokusu kalkmaz dumaný
Doruklarýnda eserken delice poyraz yeli
Suluovadan hissedilir,sabah akþam soðuðu.

Üzgün bakýþlarý güneþli.günlerin hasretine
Savurur dertlerini alýr götürür nur geçitlerine.
Sarý tenli,yürek yakan bir ezgi söyler rüzgarlarý
Býrakýr akdaðýn eteklerine güz rengi hatýralarý.

Güz yaðmurlarýnda bir hüzündür sýradaðlar.
Ömrüne tanýk olur,asýrlýk bütün çýnarlar.
Her topraða düþen yapraðýnda vardýr,gözyaþý
Bir baþkadýr akdaðýn,sonbaharda manzarasý...

Sosyal Medyada Paylaşın: