DÝLSÝZ ÞARKI
Hayattý konuþan ellerinizin deðdiði eþyalarda …
Orada dururdu gözlükleriniz.
Gözlerinizde pýrýltýlý yansýmalar,
Parmaklarýnýzda albenili vakur yalnýzlýklar taþýrdýnýz
Ah Ne kadar da yalnýzdýnýz...
Kuytu kýr çiçekleri kondururdunuz gülüþlerinize
Gülüþleriniz havada asýlý kalýrdý.
Güneþ toplayan kuþlarý gelir de konardý yaldýzsý ipek tenlerinize.
Geride sessiz bir gölge; bir o kadar yabancý, bir o kadar aþinaydý; kendi kendiniz bildiðiniz kendinize!
Bense aþýktým, kýyý mavilerine
Benim hikayelerim de yarýmdý.
Su kenarýnda susuz kalmýþlýðýmý toplar giderdim,
Yürürdüm yollar boyunca.
Çölsü yalnýzlýðýmý atacak boþ çöp tenekeleri arardým, yokluðunuzda.
Ayaklarýmýn varlýðýný unutturan kansýz iç savaþlarýmda maðlup!
Yenemezdim kendimi, yürüyemezdim.
Ben yürümesem de yol devam ederdi bilirdim,
Ayak izlerinizden tanýrdým gürültülü kahkahalarýnýzý
Siz yürürdünüz, ben gülerdim.
Takýlýr kalýrdý dudaðýnýzýn kenarýnda unutuverdiðiniz bir þarký kopuk dilime
Zihnimin salýncaklarýnda notalar eþsiz bir esin þenliðinde!
Gülümserdim
Gülümsetirdi toprak ana
Bir yaðmur yaðdýrýrdý ruhumun en kýrýþýk yerine.
Ölür ölür dirilirdim sonra
Evsiz ve yurtsuz doðardým
Evli evine, köylü köyüne giderdi!
Bense sokaklarda!
Sýðýnýrdým bir cami avlusunun gölgesine.
Unuturdum
Unuttururdu zaman büyüdüðümü
Kaybolurdum zamanýn ýlýk sýcaðýnda
Soluðunuza sokulur, ýsýtýrdým kar soðuðu yemiþ yüreðimi
Ellerim ýslandýkça donardý!
Kuþlar uçurur, kuþlar kondururdum umutlarýnýza
Dallarýnýza bin bir dilek mendili asardým, havai fiþekler çalardým gökyüzünden,
Yýldýzlý geceler býrakýrdým gece mavisi düþlerinize
Sonrasý ya da öncesi olmayan bir þiirin, bir fýsýltýya dönüþmüþ þarkýsýydým iþte!
............2013..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.