Bırakın beni özüme döneyim

Býrakýn beni özüme döneyim
Yaþanýlan ne kaldýysa elde hep birden el oldu
Buhraný ferahlatan yeþilimsi hülyalarda geziyorum
Zihnim bir dolambaç yaþýyor herkesten uzak
Mazi deyip geçiþtirdiðimiz benleri yanýbaþýma getiriyorum
Toprak tencerede kaynayan güveç kokusu geliyor burnuma
Közdeki patlýcan restoran yemeklerine taþ çýkartýyor
Arkadýna çay koyulmazsa yüzler birden düþüp hüzne gark olurdu
Ceviz aðacý ne cömertmiþ
Ayrým yapmadan toplardý bizi
Biz toplandýkça daha gür eserdi
Bir ceviz aðacý olamadýk ki þu faniyatta
Býrakýn beni özüme döneyim
Kirmeni aþkla çeviren anam
Bütün sevdalarýný renk renk dokurdu savanlarýna
Doðruluktan þaþmayýn
Güneþi üstünüze doðurmayýn derslerini her gün alýrdýk babamýzdan
Okullarda anlatýlmaz iyi dinleyin evladým diyerek
Her çocuða bir oda hayali kuramazdýk da
Þehirli hep beyaz ekmek yer
Tadý nasýl acep diye düþünürdük
Kaþýktan bebeklerle konuþmadan uyumazdýk
Varsýn olmasýn hanlar hamamlar
Tek çeþitle de doyar karnýmýz
Ýnsanlýðýmýz yitip gitmesin ötelere
Mutluyduk biz
Býrakýn beni öyleyse
Özüme döneyim ben artýk
Özüme döneyim

Sosyal Medyada Paylaşın: