Sen okyanus gözlü kadýn!
Bu beþinci mevsimi aþkýn…
Gün ýþýðýyla yakamozlanan tenin,
Sarý saçlarýný dalgalandýran,
…Kadýnlýðýna þehadet eden ipeksi ellerin,
Þiir konuþan aðzýn,
En güzel melodilere kulak týkatan sesin!
Remrand’ý kýskandýran,
Goya’yý çýldýrtan,
Da Vinci’yi çatlatan
Ay ýþýðý vurmuþ siluetinle çaldýn kalbimi
Gönüllü hardým… Yazýldým ömrüne
Kollarýnda savrula savrula
Dudaklarýnda kavrula kavrula, yandým…
Her yanýþtan ayrý bir haz, ayrý bir zevk duyarak…
Umurumda mý artýk, Cehennem yangýnlarý!
Aþk, bir zaman diliminde, aniden parlayan,
ihtirasla harlanan, sönmeyen bir yangýn…
Ben, belli ki senin ömründe yalnýzca bir andým…
Sen, o güzellik hep tende, sende kalacak sandýn!
Yanýldýn… Çok yanýldýn…
Ah! Okyanus gözlü kadýn!
Ömürler boyu ben;
…Yalnýzca sana yandým…
Gayrý, hiçbir ummanýn suyuyla
…Söndürülmez bu yangýn…
Antakya, 12.05.2019
Ali Asafoðullarý