Haziran

þarkýlarýna yabancý olduðum bir meyhanede
býraktým hüznümü
kanayan yerlerimi gizlemiyorum artýk
size karanlýklardan kurtardýðým renkler getirdim
çýðlýklarýn deðmediði sesler...

bakmayýn öyle
sebepsiz deðil hiçbir þey
bakmayýn yoldan çýkmayacaðým
ama dört duvar yalnýzlýðýnda azaldým
hepinize uzun uzun sarýlacaðým

bir bilseniz
sürekli susmak istedi caným
sakýncalý ve yasadýþý kalabalýklardan
yorgun, argýn evime dönmüþ gibi
sessizlikler kurguladým
sonra hiçbir ýþýðýn sýzamayacaðý huzurlu karanlýklarda
bir parça ölmek istedim hep...

suçlarýmý sevmeye baþladýðým gün
býraktým piþmanlýklarýmý
her utanç da bir anlam buldum
hatýrladým ve unuttum
kötülük ellerimde kýrýldý gitti

siz anýlarýmýn ortaklarý
üstüm baþým gurbet döndüm iþte
bu kasaba sabahýnda
yaþamý yeni mi anlayacaðým
yoksa yeniden mi doðacaðým?

bakmayýn öyle
boþuna deðil hiçbir þey
bakmayýn çýldýrmayacaðým
ama on senedir kahkahalarým birikti
boþaldým boþalacaðým...

arka mahallede
postacýlarýn bilmediði bir evde
býraktým öfkemi
size renksiz bir geceden
büyük þehir öyküleri getirdim
seviþirken ayrýlan kül bir beden...

ertelenmiþliðin kýyýsýndan
yüzümde yarým bir haziran
döndüm iþte
çocuklarýn diline düþmemek için
en sakat yerlerimden baþladým
kendimi onarmaya...
siz de öyle yapýn
bir parça da yaþamak var unutmayýn....

Ertan Akyüz
Sosyal Medyada Paylaşın: