ŞAİRİN YALANCISIYIM

Ölü bir i mgenin kanatlarýnda
Ölümcül bir aþkýn da kozasýnda saklý:
Marifet olsaydý keþke sevdanýn tozlu yollarý…
Hani, sýrdaþ gece ve sevdalý kalem
Yoldan çýkmýþ her yýldýz
Çapkýnca meþk eylerken
Öykündüðüm mehtapla
Geliþtirdiðim yýllarýn dostluðu.

Elbette münferit bir þiir olmayý ben diledim
Dillenen yüreðin de atlas yorganý ne de olsa
Görünmeyen gözyaþý.
Lades dediðim, ömrün güncesinde
Hurafeler dillenirken þehrin kehanetlerinde
Saydam bir tabaka olmayý þerh düþtüm Rabbime:
Ne isem Allah katýnda
Makbul görmesem de insanlarýn gözünde.

Sözcükler yalýn ayak bir de
Þehrin ýþýklarý karanlýðý delen
Makûs gölgelerden kaçtýðým
Sýðýndýðým þunca þiir:
Sarmalýnda ömrün ve közün
Salkým saçak özüm ve küllerim
Þafaða sýçrayan bir kývýlcým
Ölü endamlarý mevsimin
Bir hutbede ve de acýda nasýl da huzur bulduðum.

Kývancýmla sadýk kaldýðým Ýlahi Yol;
Adýmla sanýmla çýktýðým hacizli þiirler;
Yedieminde saklý tuttuðum hazin güncem
Satýlmýþlarýn þehrinden uzak bir vefalý huzme ki;
Karnaval tadýnda ölüm ve gece
Ne de olsa;
Ölümün ta kendisiymiþ þiir:
Elbette þairin yalancýsýyým
Lakin doðrularýmla sadýðým da kalemime ve Rabbime.

Ufkun hizasýnda kayýp mevsim;
Mevsim kadar kalýcý olmadýðýmý da sanmasýn hani kimse:
Bahar tadýnda yüreðim
Sonbahara atýfta bulunduðum kekremsi düþlerim.

Acý kadar tanýdýk da olamaz bana hiç kimse;
Vebali þiirin mi yoksa hüznün boynuna
Geçen bir ipe asýp da þiirlerimi
Bilemedim önceleri
Daraðacýndan kendimi sarkýttýðýmý
Ve altýmda yuvarlanan o i mgeden sandalye:

Hani uzandýðým gök kubbe…
Hani esrarlý sesi kýblemin…
Hani görünmezliðin indinde el sýkýþtýðým bilinmezlik.
Kaybolan nice ýþýk
Lakin sönmez de feri yüreðin.
Naralar savuran endamlý beyzade mademki þiirin
Kenetlendiði o taþlý yol.

Baþ aþaðý düþüp de gördüðüm her vecize
Iþýðýn ta kendisi imandan gelen gücüm ve sevgim
Dar yollarýnda þehrin
Geniþ bir pencere
Tünedikçe yüreðime tüm kuþlarý evrenin
Aslýnda kimselerin görmediði
O yoksun ve süzgün gözlerinde
Pervane olmuþ minvalde bir tebessüm daha
Armaðan ediyorum ben sevginin müdavimlerine.

Göreceli kabahatler dillenirken
Görkemli bir umutla
Baðýþlayan Rabbime müteþekkirim
Yeniden baþladýðým ömrüme
Kulp takanlara son bir þans yürekten sýçrayan
Her kývýlcým.

Sefasýný sürdüðüm hüznün kömür gözlerinde
Geceye hitap eden bir sevdalý manzume
Baðdaþýk olduðum minvalde
Kürediðim kadar umudu aþkýn nezdinde.


Sosyal Medyada Paylaşın: