VE LADES DEDİ ŞAİR.

Yorgun bir þehrin yankýsýydý bulut:
Devasa rahmet, kaygan zemin
Kuþ beyinli þiirler salýnýrken
Kýyýsýnda ömrün,
Bir kehanet dillendi
Ve lades dedi þair.

En ýrak göktü umut;
En yakýn þarký
Elbette saðdýcý düþlerin
Nasýl ki mavi turna ve yaslý yemin:
Aþký ihya edendi madem özlem
Vazgeçilmezliðin büyüsü ile tutundu
Ellerinden akan kiri
Tuttuðu duru suyu da
Bir avazda içti ve
Nasýl ki inancýn ve sevginin
Verdiði güvendi
Atlas yorgunluðun tutuklu narý
Bölünen hecelere
Kimi zaman ket vurulan düþlerin
Sarkacýnda asýlý beyzade mevsim.

Nutku tutuldu dinmeyen saðanaðýn
Bir nakkaþýn titizliði ile
Evreni yýkarken aþkla ve rahmetle
Delinen göðün mutuydu
Zincirlenmiþ kanaviçe desenler
Kayýp kayýp ellerinden
Kayýp yýldýzlarýn da titrek ýþýðýnda
Bir salkýmýn taneleriydi
Engin muhtevasý inancýn
Delik deþik yüreklerin de na’þý elbet
Bükülen hecelerde
Yüzü mihraba dönük bir vaveyla
Israrla severken ve anarken maziyi
Anýn yanýlgýsýnda umut biriktiren sefil þair.

Zanlar tutkulu;
Ziller þen þakrak;
Zamiri öznenin yüklemine muhtaç:
Kayrasýnda aþkýn
Sevdalý kalem çöreklenen hüzünle
Sevip neþelendi ansýzýn
Yükünü devþirip dünün kabrinde
Yüz bulduðu kimse
Sevgisi hacizli yürek sesinde
Nakaratlar dolup taþtý aþkla.

Þahikanýn kýsýk gözleri
Makberin yankýsýnda ölümlü izdivacý
Yürekten baðlandýðý hazin aþkýn
Yasýna kilitlendi
Kardýðý kadar özlemle
Bile bile ulaþýlmazlýðýnda düþlerin
Çöktü dizleri yarenin
Yolluk bildiði umudun sarpa saran ahengiyle
Sürüklendi bilinmezin indinde.

O nahoþ ikrar ki;
Bir fasýlda beyhude çöküþ
Efkârlý yorganla vicdanýn yastýðýný
Örterken üstünü sözcüklerin
Zehre bandý hüviyetini yasýn:
Ne çok yeis bir avazda
Dillenen nidasý kayýp surlarýnda þehrin
Ayyuka çýktý ulumasý kayýp sýrlarýn
Önünü alamadýðý o sevecen mabet;
Dillenen binlerce hece
Ýlla ki þiir olmaya ant içmiþ
Ömrün savruk hüznünde
Bir baltaya sap oldu þair kendince
Sevdiði kadar rahmetin engin surelerinde.


Sosyal Medyada Paylaşın: