MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

MAVİ...





Sözcükler, yaralý kanatlarýn mintanýna
Eþlik eden devasa bir Tanrýnýn yakarýþý;
Ýzdiham öncesi kükreyen
Bir iniltiden doðan korku belki de
Apýþýp kaldýðým resimlerde dahi saklý
Sýrrý ve laneti
Geviþ getiren bir ikram
Kuþ cennetinde palazlanan yangýn misali.

Kükreyen kök hücreleri
Yenilginin:
Sabahýna uyandýðým ölüm öncesi
Teessüf ettiðim bir sanrý
Kaykýldýðým zemin
Hatta ve hatta reþit olmayan
Bir imin telaþý.

Mavi badanalý göðün zaferi
Ve iþte iþkilleniyor kuþlarýn lideri:
Aþk gibi yalnýzlýk…
Tortusu dibe çöken özlemin
Beyitlere savurduðu öfkesi belki de
Þahit tutulasý iblisin,
Kýyamet öncesi sönen feri lanetinin
Kundaklanan her izlekte:
Geniþ ölçekli bir ahkâm
Pencerede saklý duran o saksý:
Ýçinde gagalanmayý bekleyen nice kýrýntý
Surdan kaleler
Sýrlarla döþenmiþ yeminler…

Zýlgýt yiyen mevsim
Randýmaný düþük rahmetin
Az evvel çöktü hüzün bulutlarý
Hem þehrin üstüne
Hem þiirin aðlayan i mgeleri
Belli ki teyakkuz öncesi
Sýðýndý þair yüreðinde zimmetli sevgisine.

Sevdalý ve titrek sesinde mevsimin
Bol bol þakýyan hutbeler:
Miðferi ya da minderi illet bir zeminin
Karaya boyayýp da yeri göðü
Pekiþen zahmetin sonlanmak bilmeyen niyeti:
Peþin hükümlü sevdalar
Ve mangal yürekli adamlar
Koþup da aþkýn peþinden
Tünedikleri izbede
Bulutlara yaðan rahmeti nasýl oldu da göremediler?

Minnet etmeyen bir þiir…
Medet uman Rabbinden,
Kendi halinde bir þehir
Belli ki coþkusu ve ufku yüreðin
Kanat açarken sonsuzluða
Bir damla da olsa yaþýna kýyamadý adam
Sevdiði kadýnýn yasýna sahip çýkmanýn ötesinde
Serildi ayaklarýna tabiatýn
Ve çiðnendikçe yüreði yeþil çimenin
Kucak açtý ölümün pervasýzlýðýnda
Zýlgýt yiyen güneþin de öfkesi burnunda.

Aþk ve rahmet;
Kökü kuramlara dayanan sevgi ve minnet:
Bir düþün zemini nasýl ki kaygan;
Boca edilesi duygularýn kaynaðý elbette Rahman.
Göðü kurþunlayan kuþlarýn sedalarý
Nemli namelerin sonlanmak bilmeyen hülyasý
Na’þýna serilesi özlem:
Nasýl ki kucaklandý ve kundaklandý sehven
Tanrýsal bir iç çekiþ ve melankoli:
Yâd edip maziyi
Yarýna çýkmak adýna aþkýn ve umudun tek dileði…


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.