Bugün ayýn kýrk dokuzu Kýrk ikindi yaðmurlarý gibi Gözlerim yaþlý. Gidiyorum ellerim kelepçeli Bekleme beni Dokuz ayýn çarþambasý bir araya geldiðinde Dönerim belki… * Yokluðunda Demir parmaklýklar kapanacak üzerime Ranzalar saracak bedenimi Belki senin kadar ýsýtmayacak! Kim bilir Yakýcý sýcakta buz gibi demirler Parmaklarýma yapýþacak. * Dedim ya Bugün ayýn kýrk dokuzu Bekleme beni Dokuz ayýn çarþambasý bir araya geldiðinde Dönerim belki * Koðuþumda dört duvar yalnýzlýðým Avluda gökyüzü ve sadece ben. Unuttuðum günleri Attýðým çentiklerden anlarým. Her ayýn kýrk dokuzu gelince Her ne kadar ay’ýn çýkýþýný görmesem de Diz çöker niyaz ederim. * Gökyüzünü ve ay’ý hayalime alýr Dua eder, dilek tutarým. Prangalý ayaklarým topraða basmadan Beton ile seviþirken Sen bekleme beni Ýnsanlýðýmý kaybetmezsem Dokuz ayýn çarþambasý bir araya gelip Kýrkikindi yaðmurlarý dindiðinde Dönerim belki…
Mustafa KARAAHMETOÐLU 17.04.2019 / 13.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.