Ömür

Boðaz dediðin nedir ki?
Hiç doymayan
Minicik ama kocaman
Kara bir delik.
Aðýzdan çýkan her söz
istikamet bulamazsa çok canlarý yakýyor.

Ve o aðýzda giren her lokma ile
Doymuyor ne verirsen tüketiyor
Aç gözlü dünya gibi,
Oysa yaþam!
Ne verirsen onu; hatta fazlasýný bile tüketiyor
Güzel besle ruhunu, heba etme günlerini
Zira!
Öylede doyuyor, böylede doyuyor.

Peki ömür dediðin nedir ?
Ucu bucaðý olmayan
Serseri mayýn döþeli bir yol
Bazen günlük , güneþlik
Bazan fýrtýnalarla savruk
Baþka çare varmý iki gözüm?
Öylede geçiyor, böylede geçiyor.

Birde yürek var ki akýllara zarar
Sevda dediðin neki cancaðýzým?
Kalbin içinde sýkýþýp kalmýþ bir zavallý
Seviyorsun çok mutlu
Sevmeyince deli boran,
Hüzne sarýyor, hayatý kendine zindan ediyor
Ama þunu bil ciðerparem
Hepimiz ölümlüyüz.

Severken yaþam çok güzel geçiyor da
Sevgi eksikliðinde bir fesleðen gibi kuruyor
Kurutma yüreðindeki o kokusu kýymetliyi
Dokunda bir gör bak
Etrafý nasýlda misk i ambere döndürüyor.
Anlayacaðýn can gülüm
Sev!
Insanoðluyuz neticede
Ve insan;
Öylede ölüyor, böylede ölüyor...

Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın: