Ben de biriken

Ben kendimden giderken
hep sana geliyordum
Zemheri ortasýnda
aþk ile eriyordum
Güneþe benzerdi yüzün
Baþýný çevirdiðinde
Titreyip üþüyordum...

Ýnsan kavuþur mu sevdiðiyle
Yollara aþýk iken?
Kapama gözlerini
bakmadýðýn yer karanlýk
kirpiklerin diken!

Koynumda umut,
koynumda piþmanlýk
Ne varsa sana getirdim
Ben de biriken...


Sosyal Medyada Paylaşın: